Het was een mooie maar tevens een emotionele/ enerverende reis met veel indrukken.
Ik had al veel gehoord en foto’s gezien over de armoede in Roemenie, maar als
je het zelf ziet komt het pas echt hard binnen en wordt je met je neus op de feiten gedrukt.
Nee, in nederland hebben we het nog niet zo slecht, ja er heerst veel armoede in nederland,
maar dat staat in geen vergelijking tot de armoede hier. In Nederland is er overal hulp voor,
voedselbank, kledingbank, speelgoedbank en voor sport en ontwikkeling steun om hier aan mee te
kunnen doen. Tevens wonen wij in een huis zonder lekkage, overal verwarming, schoon water om
mee te koken en wassen. nee we mogen in Nederland nog niet echt klagen. Ik bagataliseer de
armoede in Nederland niet ook hier is erg zorgelijk. gelukkig zijn de kinderen hier beschermd,
daar lopen letterlijk kinderen met kinderen. zodra de meisjes vrouw zijn worden ze meestal al
uitgehuwelijkd en krijgen ze met hun 12de al kinderen. De scholen worden daardoor niet afgemaakt.
Tevens worden veel van deze kinderen niet aangemeld, waarom ze geen kinderbijslag ontvangen.
Als ze geen werk hebben wordt de situatie erg nijpend voor deze gezinnen. Sinds Roemenie bij de EU
aangesloten zijn zijn de prijzen van eten en andere produkten verdrievoudigd en staan niet in
verhouding tot de lonen. wel worden de wegen geasfalteerd, maar deze worden zeer slecht onderhouden
en houden veelal voor de kleine dorpjes op. dus in de dorpjes blijven de wegen slecht en onverhard.
Het wordt langzamerhand wel beter in Roemenie maar dit zie het meeste terug in de grote steden.
Men is nu bezig met de aanleg van waterleidig en riool. Dit gaat heel langzaam ivm hoogte verschillen.
Helaas is het in Tichindeal fout gegaan en mogen ze weer geheel overnieuw beginnen. Het gaat dus nog
ongeveer twee jaar duren voor het klaar is. Dus tot die tijd maar op een campingtoilet en wassen met
gekookt water en speciale washandjes. Luxe ten over. Ook de electriciteit is niet zoals hier, er is
daar geen constante toevoer van electiciteit. In Nederland duurt koken over het algemeen een half uur,
daar mag je blij zijn dat het eten na anderhalf uur klaar is. Samen met Joke, Trieneke en Adi naar de
heuvel in Tichindeal geweest en daar voedselpakketten en wipstoeltje/ maxicosie uitgedeeld.
We zijn ook naar Hosman en Fofeldea geweest om voedselpakketten uit te delen. Sommige
gezinnen staan al langs de weg te wachten tot wij kwamen. Toch moesten ze wel lang wachte
omdat we eerst naar andere gezinnen gingen. de kinderen volgen je door het hele dorp heen.
De gezinnen zijn hier zo dankbaar voor dat als je niet uitkijkt ze hun laatste eten nog
aan je geven. gelukkig heb ik dat niet hoeven meemaken ik zou me schamen als ik van hun
iets zou moeten aannemen. Bij een gezin doken de kinderen gelijk naar het blik met knakworsten
die daarna gelijk open gemaakt werd en uitgedeeld door de moeder. tevens hebben we nog een oudere
man blij gemaakt met een rollator en een gehandicapte man met krukken. Het is fijn om de gelukkige
gezichten te zien. We zijn ook naar een klooster geweest in Coszia, het is net of je terug gaat in
de tijd totdat je een van de monniken met een mobiele telefoon ziet bellen. Ik ga volgend jaar er
zeker weer heen. Het maakt mijn werk nu veel waardervoller is geworden dan het al was.