Nadat ik in 2014 mijn werk kwijt raakte wilde ik mij toch nuttig blijven maken. De muren kwamen op mij af inmiddels. Ik nam in 2015, na wat aarzelen, contact op met Kwartier zorg en welzijn. Na een plezierig gesprek kwam zij met de optie om voor Stichting Actie Roemenië te gaan werken, omdat zij alle doelen die ik aangaf bewerkstelligden. Het is zeer gevarieerd werk dus nooit saai. Het varieert van kleding uitzoeken, voedselacties houden in winkels, markten staan tot gezellig kniepertjes bakken met een groep etc. Helaas ligt veel van deze dingen op dit moment stil ivm corona wat erg spijtig is. Gelukkig kunnen we nog via internet dingen proberen en zijn we daar op dit moment druk mee bezig, zoals sponsoren zoeken, bedrijven, scholen benaderen ect. In 2018 ben ik zelf in Roemenië geweest om daar te helpen, je hebt wel een beeld van de armoede daar maar dat is gevormd aan de hand van foto’s en verhalen, maar dat haalt het niet bij het zien van de realiteit.

Dat maakt het werken als vrijwilliger nog veel bijzonderder.  We proberen met onze vrijwilligers, en hopelijk in de toekomst met nog meer vrijwilligers, de vicieuze cirkels te doorbreken, maar dat is nog niet zo eenvoudig. Het lijkt een druppel op een hete plaat, maar je kunt het misschien beter zien als een steen die het water raakt en steeds meer kringen gaat vormen. Langzaam maar zeker. Daarom is het werk als vrijwilliger ook zo belangrijk.

Zo hopen we nog vele mensen te bereiken die ons daar in kunnen ondersteunen (om ook een rimpeltje in het water te zijn). Ik hoor vaak de reactie: en Nederland dan? 

Klopt daar leven ook veel mensen onder de armoede grens. Maar hier heb je nog een goed dak boven je hoofd, stromend water, verwarming, voedselbanken, kledingbanken, speelgoedbanken, sociale media die dingen gratis weggeven van maaltijden en nee het is niet voldoende ben ik met hun eens, maar dat staat in schril contrast met wat er in Roemenie afspeelt. Daar breken ze s’winters deels hun huis af om het warm te houden en mogen ze blij zijn als ze  één keer per dag eten hebben of genoeg kleding te hebben om aan te trekken (kinderen lopen s’winters op blote voetjes buiten). Ik ben blij om een vrijwilliger te zijn en anderen te kunnen helpen.